Ayşenur Alpay

Ben koçluk sistemine inanmayan biriydim. ‘Ne fark edecek ki?’ diyordum. Ama Koç Yusuf’la tanışınca anladım: her şey fark ediyor. Adam sadece plan yapmıyor, seni çözüyor. Beni o kadar iyi tanıdı ki, bazen demeden ne hissettiğimi anlıyor. Sınava hazırlanmak zaten zor ama böyle birinin yanında olunca kolaylaşıyor. Her gün mesaj atıp halimi sorması, her deneme sonrası analiz yapması... O kadar titiz bir sistem ki, başarı zaten kaçınılmaz oluyor.

Koçumla ilk konuşmamı hiç unutmam. O kadar motive edici, o kadar sakin bir şekilde konuşmuştu ki, o anda içimden ‘tamam, bu sefer olacak’ dedim. Gerçekten de oldu. Haftalık görüşmelerimizde hem dersleri planlıyoruz hem de moral depoluyorum. Bazen sadece 10 dakikalık konuşmayla bile yeniden motive oluyorum. En güzeli de, beni gerçekten tanıması. Ne zaman moralim bozulsa fark ediyor. Sadece bir koç değil, bana göre bir rehber, bir abla gibi. İyi ki onunla yollarımız kesişmiş

Benim koçum tam anlamıyla bir ilham kaynağı. Kendi derece hikayesini anlattığında tüylerim diken diken olmuştu. O günden beri hedefim daha net. Ne zaman motivasyonum düşse, onun söylediği bir cümleyle yeniden ayağa kalkıyorum. Bu sadece bir koçluk değil, bence bir yol arkadaşlığı.