Nalan Kasap

Merhaba,

Kendini kaybolmuş hissediyor musun? Nereden başlayacağını bilmemek, ne yaparsan yap eksik kalıyormuş gibi hissetmek… Bu duygular bana o kadar tanıdık ki.

Ben Nalan. Senin koçun olmaya talibim. 🌸

İki sene önce, 12. sınıfın başındaydım. Ne kadar çabalarsam çabalayayım bir türlü yolumu bulamıyor, kendimi sürekli başkalarıyla kıyaslıyordum. Elimde yalnızca geometriye ve tarihe duyduğum sevgi vardı. Çalışmayı denedim ama bir yerlerde eksik kalıyordum. Sonra fark ettim ki bu iş yalnız yapılmıyor; bir rehberliğe, bir desteğe ihtiyaç var.

Dershanemdeki mentör hocam bana özel bir program hazırladı. Haftalarımı planlı, sistemli, ertelemeden geçirmeye başladım. O süreçte mücadelem sadece akademik değildi; annemin hastalığıyla da savaşmak zorunda kaldım. Hem psikolojik hem fiziksel olarak çok yıprandım. Bazen odaklanamıyor, bazen kendime kızıyordum. O günlerde öğrendim ki, kendimize şefkat göstermeden başarı kalıcı olmuyor.

Destek aldıkça, yolculuğumu gerçekten önemseyen insanlarla çevrili oldukça hedefimi yeniden hatırladım.
Ve sonunda, tüm o zor süreçlerin ardından eşit ağırlıkta Türkiye 3979.su oldum.
Şimdi İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencisiyim.

Bu hikâyeden çıkaracağımız en önemli mesaj şu:
Bu yolculuk destekle, sistemle ve anlayışla çok daha hafif geçiyor.

Ben de tam olarak bu noktada senin yanında olmak istiyorum.
Sadece akademik olarak değil, psikolojik olarak da yükünü paylaşmak…
Sistemli bir şekilde ilerlerken aynı zamanda kendine iyi bakmanı sağlamak istiyorum.

Unutma, her zaman senin için buradayım. Sana vakit ayırmak benim için bir zorunluluk değil, içten bir mutluluk.
Bu yolda yalnız değilsin, biz yoldaşız :) .