Rumeysa Kar

Merhaba ben Rumeysa,
Küçük bir şehirde doğup büyüdüm. Büyüyünce ne olmak istediğime uzun bir süre karar veremediğim için LGS’ye girip yaşadığım şehirdeki Fen Lisesini kazanınca ailem tarafından oraya gönderildim. Bilmiyordum tabii o zamanlar Fen Lisesinde eşit ağırlık bölümü olmadığını. Hoş gerçi ne olmak istediğimi bile bilmiyordum. Önce ne olmak istediğime karar verdim. Sonra nerede okumak istediğime… Hukuk okumak istiyorum dedim aileme. E tabi eşit ağırlık çalışmam gerekiyor. Sonra da Fen Lisesinde eşit ağırlık sınıfı açmadıklarını öğrendim. Kendi kendime çalışmam gerekiyordu yani. Vazgeçmedim, pes etmedim kolay karar vermedin diye hatırlattım sürekli kendime. Dershaneye gitmedim, özel ders almadım okulda edebiyat bile görmedim. Hocalar fizik, kimya işlerken ben edebiyat çalıştım. Kolay olmadı hatta fazlasıyla zor oldu bile diyebilirim ama hayallerim için devam ettim. Yoruldukça hatırlattım kendime Ankara’da hukuk okumak istediğimi… Full motivasyon, çok hevesli çalıştığım günler de oldu; yataktan çıkmayıp pes etme noktasına geldiğim sürekli ağladığım günler de… Edebiyat konularını bitirmeye çalışırken ertesi gün kimya yazılısı var diye gece boyu organik çalışıp ağladığımı hâlâ hatırlıyorum mesela. Hiçbir başarı kolay gelmiyor maalesef. Motivasyon tükeniyor belki ama disiplin insanı ayakta tutuyor. Güneş bile batmadan doğmuyor kısaca… Zorluklar elbet olacak ki yol güzel bir yere çıksın. Sonuç olarak ben başardım yıllardır hayalini kurduğum hayatı yaşıyorum. Ankara’da Hukuk Fakültesi öğrencisiyim. İyi ki diyorum şimdi kendime, iyi ki yorgun olsam bile çalışmışım iyi ki hayallerimden vazgeçmemişim. İyi ki disiplinimi kaybetmemişim. Herkes düşer – düşmek hayatın gerçeği, önemli olan kalkmayı bilmek – iyi ki düştüğüm yerden kalkmayı bilmişim. Zor günleri geride kaldı… Sizinki de geride kalacak inşallah. Yeter ki elimizden gelen tek şeyi yapalım ve bol bol çalışalım. Sonrası aydınlık:) Ben de o karanlıktan geldim şimdi aydınlıktayım size de ışık olmak isterim siz de isterseniz:))